Według anegdoty marcinkowicze z Błękitnej w czasie swojej gimnazjalnej i licealnej edukacji uczęszczają do Marcinka przy Błękitnej Czternastce (a nie odwrotnie). Bogactwo przeżyć, tempo działania i ilość imprez liczonych choćby w godzinach czy dniach spędzonych pod namiotem w ciągu roku jest tak duże, że sfera dokumentacyjna pozostaje zawsze daleko w tyle za teraźniejszością. Zaś przyjaźnie zawiązane w Czternastce są o wiele trwalsze, niż jakiekolwiek inne - wystawione bywały na próbę na górskich szlakach, podczas trudnej harcerskiej służby, a także w codziennym życiu…
Dziś
Obecnie Błękitna Czternastka to sześć drużyn. Starsze - Więź i Cichociemni, oraz młodsze - Leśna i Kohorta działają przy Marcinku - w liceum i gimnazjum. Gromady zuchowe mają natomiast swoje harcówki na Osiedlu Kwiatowym. Przy Szczepie działa także Krąg Instruktorów "Kłuszyn", Rada Szczepu, mamy również własną Kapitułę Harcerza Orlego i Harcerki Orlej. Regularnie, 14. dnia każdego miesiąca, od ponad 3 lat wydajemy gazetkę "Błękitny Czas". Od roku działa także stowarzyszenie skupiające przyjaciół i byłych czternastaków.
Faktem jest, że będąc w Błękitnej młodzi mogą przeżyć przygodę swojego życia. Ta przygoda to nauka samodzielności, zaradności, niesamowite wyzwania, wspaniałe przyjaźnie, ogniska, wspólne modlitwy, no i podróże, bez których nie byłoby prawdziwego poznawania świata i życia. Podczas trzech ostatnich lat byliśmy na: obozie w Górach Izerskich, zimowisku pod Babią Górą, wyprawie dookoła Morza Czarnego (+ próba wejścia na Elbrus), obozie na Roztoczu, wyprawie do Chorwacji, zimowisku w Kotlinie Kłodzkiej, obozie na Kaszubach i w tym roku na zimowisku w czeskim Spindlerowym Młynie. Z nami nie można się nudzić!
Z naszej historii
Błękitna Czternastka to rówieśniczka Marcinka, powstała również w 1919 roku. Początkowo nosiła imię Waleriana Łukasińskiego, jednak w roku 1921 pod naciskiem władz gimnazjum patron został zmieniony na hetmana Stanisława Żółkiewskiego.
W 1922 roku w Kosowie koło Kartuz odbył się pierwszy z kilkudziesięciu obozów. W okresie przedwojennym Drużyna rozwijała się prężnie, czego dowodzą liczne wyróżnienia, m.in. dla najlepszego obozu Chorągwi Poznańskiej w 1926 roku, wyróżnienie za największą liczbę harcerzodni na obozie w roku 1931 oraz tytuł Dobrej Drużyny Chorągwi w 1932 roku.
W 1932 roku drużyna liczyła niemal 100 osób w 10 zastępach. Podczas Zlotu Jubileuszowego w Spale w 1935 roku funkcję komendanta podobozu Chorągwi Poznańskiej pełnił były drużynowy i wieloletni opiekun "Błękitnej Czternastki" hm. Jan Jasiński - nauczyciel wychowania fizycznego w Marcinku. Pierwsza przerwa w działalności spowodowana była wybuchem drugiej wojny światowej, podczas której harcerze Błękitnej zaangażowani byli w działalność Szarych Szeregów i konspiracyjnego Wojska Ochotniczego Ziem Zachodnich.
We wrześniu 1945 roku Drużyna wznowiła swoją działalność w ramach VII Hufca. W 1949 roku Błękitna została rozwiązana przez dyrekcję gimnazjum na podstawie odgórnej dyrektywy. W styczniu 1957 roku Błękitna została reaktywowana jako Szczep, a komendantem został hm. Jerzy Chrzanowski. Czternastka znów należała do czołowych środowisk harcerskich chorągwi, zdobywając kolejne tytuły.
W 1969 roku komendantem Szczepu został hm. Maciej Musiał (były wojewoda poznański). Od tego roku Szczep organizował doroczny Rajd do Dąbrówki Ludomskiej, miejsca śmierci Karola Marcinkowskiego. Od 1971 roku Błękitna Czternastka bierze udział w Rajdzie Świętokrzyskim. W roku 1988 powstała pierwsza drużyna młodszoharcerska, a w roku 1993 - pierwsze gromady zuchowe. W 1992 roku Błękitna XIV brała udział w tworzeniu Hufca Poznań - Śródmieście, czyli dzisiejszej Siódemki.
Podczas pielgrzymki Ojca Świętego w 1997 roku wielu instruktorów Błękitnej było członkami komendy Białej Służby w Poznaniu. Latem tego roku grupa naszych instruktorów zorganizowała po raz pierwszy w Kazachstanie obóz dla zamieszkałych tam polskich harcerzy. Natomiast we wrześniu kilkunastu chłopaków udaje się na półtoramiesięczną wyprawę do Nepalu.
W roku 1999 obchodzimy 80-lecie istnienia Szczepu, z tej okazji wydajemy płytę CD z piosenkami. To właśnie 15 maja 1999 roku na Apelu Pokoleń padają niezapomniane słowa Wujka - hm. Janusza Rachlewicza:
"Błękitna Czternastka przetrwała trudne czasy poprzedniego okresu i wychowała wielu wspaniałych ludzi pod tym Sztandarem, który mamy tu przed sobą. Nadszedł czas by mógł przejść na zasłużoną emeryturę. Jest niepowtarzalna okazja by w drugie 80-lecie wejść pod nowym Sztandarem. Mamy nadzieję, że znajdą się Czternastacy i nie tylko, którzy zechcą utworzyć komitet z celu ufundowania Czternastce nowego Sztandaru."
Te słowa spełniaja się dokładnie po 5 latach - 15 maja 2004 roku.